Als je van een afstandje kunt kijken naar je Mentale Tuin ontdek je langzaam dat er best wel veel groeit. Bij de meeste mensen is er sprake van een totale overwoekering. Die maakt dat je maar rondjes blijft lopen en niet meer weer hoe je hier uit moet komen. Je blijft malen en piekeren. Daarbij zijn de meeste gedachten die we hebben niet positief. En geven ze dus wrange vruchten. Omdat we niet weten dat we een keus hebben blijven we die vruchten maar plukken en eten. Tot we er letterlijk ziek van worden. Terwijl we ook de keuze kunnen maken om ze te verwijderen of andere gedachten te zaaien.
Iets dieper geworteld zijn je aannames. Die wijzen je hoe het hoort en hoe het niet hoort. De vruchten daarvan zijn soms oordelen die ontstaan en daardoor een goede relatie in de weg staan. Met jezelf of met een ander. Het diepst geworteld zijn de overtuigingen. Die staan als bomen en je krijgt ze dan ook niet zo maar weg! Je kan wel de keuze maken of je er van wilt plukken en eten. Dat vraagt bewustzijn en dus aandacht.
